Самир 7,5 ёшда, унда де Ланге синдроми бор. Касаллик ақлий заифлик билан кечади. Оила Самирнинг ташхисини чақалоқ 1,5 ёшга тўлганида билди. Шу вақт ичида у қайта-қайта реанимацияга тушди ва шифокор унга генетикларга мурожаат қилишни маслаҳат берди.
Самирнинг онаси Азизанинг ҳомиладорлиги оғир кечди – у икки марта ҳомилани сақлаб қолиш учун даволанган.
Айни пайтда, болакай – узоқ кутилган фарзанд. Азиза улар ўғлининг ташхисини билиб, ундан бир сония ҳам воз кечишни хаёлига ҳам келтирмаганини тан олди.
Самирнинг жуда меҳрибон ва ғамхўр ота-онаси бор. Онаси унга мунтазам равишда ғамхўрлик қилади.
Болакай аллақачон баъзи сўзларни айта олади. Самир жуда қувноқ бола ва ҳар доим онасига ёрдам беришга ҳаракат қилади - хонани йиғиштириш, идишларни ювиш, гулларни суғориш.